Laatste hockey wedstrijd

Donderdag had ik mijn laatste ijshockey wedstrijdje. Ik vind het echt jammer dat ijshockey afgelopen is en het voelde veel te kort voor mijn gevoel, maar ik heb langer kunnen spelen dan de meeste mensen want we begonnen al in September. Het normale hockey seizoen loopt namelijk van November tot maart. Ik heb gelukkig wel een hele mooie goal gemaakt tijdens dit wedstrijdje. Ik stool namelijk de puck twee keer achter elkaar en kon daarna scoren. Na de wedstrijd heb ik een vlag rond gegeven en heeft iedereen zijn naam of een klein tekstje erop geschreven. Ik was ook letterlijk de laatste op het ijs want ze stopten met koelen na onze wedstrijd dus het is nu waarschijnlijk al gesmolten.

Vrijdag hadden we een feestje bij de garage van Emilie en Gesa. We waren met 7 uitwisselingsstudenten en 8 Canadezen dus er waren in verhouding best wel veel uitwisselingsstudenten. Het was echt super gezellig ook al kende ik de helft van de Canadezen niet. En twee van hen waren langer dan mij dus dat verbaasde me wel. Ze hadden die avond ook een promposal gepland. Dit had ik totaal niet zien aankomen dus dat maakte het nog beter eigenlijk. Het beste van alles was nog wel dat de lijst die ze opgeschreven hadden, mijn lijst van eisen was en natuurlijk dat hij in het Nederlands vroeg om samen naar prom te gaan. Ik vond het ook leuk dat Julie en Amanda erbij waren en het was totaal niet vreemd dat zij er waren want er waren namelijk meerdere volwassenen daar.

Zaterdag zijn we naar Riley Brook geweest. Dit ons ongeveer een uur rijden vanuit Grand Falls. Hier heeft de vader van Amanda een vakantiehuisje aan de rivier. Riley Brook ligt meer richting het midden van New Brunswick en dus ook ongeveer in de middle of nowhere. Dit betekend ook dat er daar geen bereik is. Het was af en toe best wel lekker om nergens aan te hoeven denken en gewoon lekker buiten bij het kampvuur te zitten. Zondag zat ik iets te lang buiten in de zon, ik ben toen namelijk een beetje verbrand. Gelukkig was het alleen een beetje rood en kleurde het daarna bruin. Julie en ik zijn ook nog met Nova naar een oude vriend van haar gelopen. Hij woont ergens midden in het bos en vertelde dat hij een week eerder een 250 kg beer zag. Dat is ongeveer het dubbele van een normale beer. Ik zou zeker niet blij zijn als ik die op mijn wandeling tegen kwam.